O definiție pentru ktistai
Enciclopedice
ktistai s. m. pl. Sectă de anahoreți daci, amintită de Strabon, care constituia un ordin sacerdotal paramonastic de celibatari vegetarieni. – Din gr. ktistai.
Intrare: ktistai
ktistai substantiv masculin
| substantiv masculin (M100) | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | — | — |
| plural |
|
| |
| genitiv-dativ | singular | — | — |
| plural |
|
| |
| vocativ | singular | — | |
| plural | — | ||